“เราติดเชื้อ COVID-19 รึยังนะ?” เป็นคำถามในใจที่หลายคนวิตกกังวลในช่วงนี้ เพราะตั้งแต่เกิดการแพร่ระบาดของ COVID-19 ที่ประเทศจีนปลายปีที่แล้วมาจนถึงปัจจุบัน เราตระหนักได้ว่า COVID-19 ใกล้ตัวเรามากแค่ไหน โดยหากดูจากตัวเลขผู้ติดเชื้อที่พุ่งไม่หยุดรวมทั้งวิธีการแพร่กระจายของเชื้อแล้ว โอกาสการติดเชื้อแบบไม่รู้ตัวนั้นถือว่าสูงมาก มาตรการที่เกิดขึ้นมารองรับ คือ การรักษาระยะห่างทางสังคม (Social Distancing) การทำงานจากบ้าน (Work from home) รวมถึงมาตรการ "เจ็บแต่จบ" อย่างการปิดเมืองหรือปิดประเทศ (Lockdown) ซึ่งบางประเทศทำได้อย่างมีประสิทธิภาพช่วยลดจำนวนผู้ติดเชื้อได้อย่างชัดเจน ส่วนบางประเทศที่การบริหารจัดการทำได้ไม่ดีพอจึงนำมาสู่จำนวนผู้ติดเชื้อที่เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงและยากต่อการจัดการ

        การแพร่ระบาดของ COVID-19 นอกจากจะสร้างความสูญเสียด้านชีวิตครั้งใหญ่แล้วยังส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อเศรษฐกิจทั่วโลก หลายธุรกิจประสบปัญหาอย่างหนักจนต้องหยุดชะงัก เช่น ธุรกิจการบิน และ โรงแรม ที่ได้รับผลโดยตรง ส่วนธุรกิจอื่นก็ได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า ซึ่งความร้ายแรงคือ ลูกจ้างหลายคนตกงาน และการบริโภคต้องชะลอลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะทุกคนใช้จ่ายอย่างระมัดระวังมากขึ้น แต่สิ่งที่เรารับรู้อาจเป็นเพียงแค่ปลายภูเขาน้ำแข็ง เพราะเดิมทีเศรษฐกิจก็อยู่ในช่วงปลายวัฏจักรอยู่แล้ว COVID-19 อาจเป็นเพียงตัวเร่งให้วิกฤติเกิดเร็วขึ้น หลังจากนี้สิ่งที่ตามมาแน่นอนคือ การล้มหายลงไปของบริษัทขนาดเล็กและขนาดใหญ่ที่ได้รับผลกระทบโดยตรง อีกทั้งยังมีสุขภาพทางการเงินที่ไม่แข็งแรง การผิดนัดชำระหนี้เป็นอีกเรื่องที่จะเกิดขึ้นเพราะดอกเบี้ยที่ต่ำเป็นเวลานานนั้นทำให้เกิดการสร้างหนี้ที่เกินจำเป็น การเกิดเศรษฐกิจชะงักงันทำให้รายได้ลดลงขณะที่รายจ่ายยังคงมีอยู่ย่อมส่งผลให้การผิดนัดชำระหนี้เป็นอีกปัญหาที่ตามมา 

        ขณะที่หลายๆ ประเทศประสบปัญหาทางด้านเศริษฐกิจประเทศไทยก็ได้รับผลกระทบที่รุนแรงเช่นกันจากสถานการณ์ COVID-19 โดยแบงก์ชาติ คาดว่าเศรษฐกิจไทยปีนี้จะติดลบถึง 5.3% สาเหตุมาจากผลกระทบต่อภาคการส่งออกและการท่องเที่ยว โดยคาดว่าจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติจะหดตัวราว 60% ในปีนี้ นอกจากนี้เศรษฐกิจประเทศคู่ค้าทั่วโลกจะชะลอตัวแรงส่งผลต่อการส่งออกให้หดตัวลงด้วยเช่นกัน

        วิกฤติเศรษฐกิจที่ว่ามักจะมาเมื่อเราไม่รู้ตัวนั้นคือเรื่องจริง วิกฤติรอบนี้ก็เช่นกัน สินทรัพย์การลงทุนต่างก็อาการสาหัส สาเหตุที่ราคาสินทรัพย์ต่างๆ ปรับตัวลดลงรุนแรง แน่นอนว่าส่วนหนึ่งมาจากการได้รับผลกระทบทางเศรษฐกิจซึ่งมากบ้างน้อยบ้าง แต่โลกการเงินนั้นรับรู้เร็วกว่านั้น ความตื่นตระหนกได้สะท้อนสู่ราคาสินทรัพย์ต่างๆอย่างรวดเร็วและรุนแรง  โดยตลาดหุ้นไทยปรับลดลงอย่างรุนแรงจนตลาดหลักทรัพย์ต้องใช้  “Circuit Breaker” ถึง 2 ครั้งในสัปดาห์เดียว โดยหากเทียบกับวิกฤติอื่นอย่าง วิกฤติ  “ต้มยำกุ้ง”  ในปี 2540  และ วิกฤติซับไพร์มที่เกิดขึ้นในอเมริกาแล้ว วิกฤติ COVID-19 อาจยังไม่รุนแรงเท่า หากดูจากผลตอบแทนขาดทุนสูงสุด (Drawdown) ของแต่ละวิกฤติ ตามตาราง